poz amacıyla değil, biberi gerçekten çok seviyor...
uykudan kalkıp mutfağa geldi ve böyle yemeye başladı...
bebeğini gezdiriyor ama biberden de vazgeçmiyor...
bu oyuncağı Ankaradan aldık.müzikli tren.seyretmesi çok zevkli...
dönüşte sürekli uyudu kuzucuğum....eveeet.... biz geldik.hem de geçen perşembe(17.04.2007) geldik.ve nihayet bugün pc'min başına oturma fırsatı buldum.neden bu kadar geç kaldım.çünkü geldikten sonra ,valizleri boşaltma,çamaşırları yıkama,ütü,temizlik falan filan ve işe başlama telaşı ve bu nedenle yapılan alışveriş; ben işe başlayınca nasıl olacak ,damla anneanneyle kalacak mı,düzeni bozulacak tabi ama beni arayacak mı,üzülecek mi,uykusu,yemesi içmesi nasıl olacak derken anneanne ve dedenin gelişi,vs.vs. yani kısacası bayağı bir telaşlı ve düşünceli idik günlerdir.bu yüzden de bir türlü fırsat bulup birşeyler yazamadım.herneyse Ankara seyahatimiz çok güzel geçti.yolda hiçbir sıkıntı yaşamadık.Damla araba koltuğuna alışıyor sanırım(bu arada belirtmeden geçemeyeceğim.araba koltuğu almadan önce çok araştırmıştım. güvenlik,konfor,rahatlık, fonksiyonellik açısından ve britax römer de karar kılmıştık.birkaç gün içinde gidip alacaktık ve tam da o dönem bir arkadaşımız bize kraft marka araba koltuğu hediye etti.bu markayı aklımdan bile geçirmemiştim fakat kullanınca gayet memnun kaldık.ilk başlarda oturmak istemeyip ağlıyordu ama dediğim gibi artık alışıyor).neysee....damla Ankara'da bol bol babaanne,dede ve de halasıyla haşır neşir oldu.çok mutluydu.ilgi ve alaka nedeniyle azıcık da şımardı.orada hava çok sıcaktı.yanımızda götürdüğümüz kışlık giyeceklere hiç dokunmadık.bol bol gezdik. gittiğimize değdi doğrusu.sağ salim gidip döndük Allaha şükür.ve nihayet ayın 22'sinde işe tekrar başladım.Damla'dan ayrılmak çok zor geldi.ilk gün kuzucuğum evde terliklerimi eline alıp annee annee diye ağlamış.akşam eve gelip bunu duyunca ben de ağladım.bu nedenle artık terliklerimi ortadan kaldırıyorum.yeme-içme ve uykusunda ilk 2 gün sıkıntı oldu ama sanırım yavaş yavaş alışıyor gibi benim yokluğuma.umarım daha büyük sıkıntılar yaşamayız.bu arada öksürük tekrar başladı.geceleri çok rahatsız ediyor kuzumu.ama bugün daha iyi sanki.fakat şimdi de benim bademciklerde yanma başladı.hemen ilaca başladım.sanırım bu aralar herkes bu dertten muzdarip.eee havaların durumuna baksanıza kış tekrar geldi sanki.bir öyle bir böyle.tam hastalanma zamanı.şimdilik bizden haberler böyle.daha çok şey yazacaktım ama kendimi bitkin hissediyorum ve başım çok ağrıyor,boğazım yanıyor.bu yüzden şimdilik bana müsaade... (NOT:dün yani 25 nisan doğumgünümdü, herkes dışarı çıkıp kutlayın dedi ama biz damlamızı evde bırakmaya kıyamadık.zaten birkaç gündür akşama kadar hasretini çekiyorum yavrumun.o nedenle adet yerini bulsun diye sadece bir pastayla evde geçiştirdik.pastayı bile istemedim ama eşimin ısrarı ve damlanın da mumlardan falan hoşlanacağını düşünerek kabul ettim.eski enerjim yok sanırım.eveeet..cahit sıtkı tarancının dediği gibi " yaş otuzbeş ! yolun yarısı eder, dante gibi ortasındayız ömrün " ..... )
.jpg)
