FENERBAHÇE...

Dün Fenerbahçe'de gördüm
İri bir zümrüt içindeydi bahar...
Bir mücevherde yalan bir cennet
Görünür;
Çağlayanlar dökülür yüksekten.
Çeşmelerden su akar rengârenk...
Göğe ser çekmiş ağaçlar yücelir.
Bu mücevherde fakat
Vatanın en gerçek
En sevilmiş ve gezilmiş yeri var;
Üç taraftan denizin sardığı yer.

Bu büyük zümrütte
Varsa her aşkın uzun hâtırası,
Varsa her sevgili, her sevdâlı,
Varsa engin geceler, gündüzler,
Bu derin zümrütte
Biz de cânanla beraber varız...

YAHYA KEMAL BEYATLI



Fenerbahçe Parkı'nın girişinde sizi bu şiir karşılar.ne güzel yazmış değil mi şair....Neyse...biz de Damla ben ve ablam Hülya'yla birlikte Fenerbahçe Parkındaydık..hava biraz serinceydi akşamüstü olduğu için ama yine de çok güzeldi ortam..Damla'cığım teyzesi(yani oyun arkadaşı:) ) bize geldiği zaman coşuyor kabına sığmıyor ve biz de soluğu dışarda alıyoruz.Damla'yı arabasına bindiriyorum ama gideceğimiz yere vardığımızda durmak ne mümkün asagıya!asagıya! diye arabasından inmek istediğini kendi dilince anlatıp iniyor ve sonrası hep yürüme hep koşturma..hızına yetişmek mümkün değil...çocuklar bu enerjilerini nerden buluyorlar inanın aklım almıyor..herneyse o günkü park gezimiz çok keyifliydi...manzaraya ise doyamadık...