RSS

hastane günlerimiz...






Damla uyurken hep onu seyredip, bu küçücük bedeni ameliyathaneye nasıl teslim edeceğimi, onun içeride neler yaşayacağını, ameliyattan çıkıp uyanınca yoğun bakımda bizi göremeyip ne yapacağını, acı çekip çekmeyeceğini düşünüp çıldırma noktasına gelip hıçkırıklara boğuldum hep.şimdi bunları yazarken bile gözyaşlarıma mani olamıyorum...her neyse...27.10.2007 günü Damla'nın anjiyosu(detay yazmıyorum bizim için ilk zorlu deneyimdi sonrası daha da zor) yapılan Çamlıca Medicana hastanesine 30.10.2007 günü yatmak üzere gittik.işlemlerimiz yapıldı..odamıza yerleştik..tetkikler için Damla'nın kanı alındı.o ağladıkça ben öldüm öldüm dirildim.çünkü kanı damla damla geliyordu ve 4-5 tüp alınması lazımdı.o işlemlerde bitti.Damla ilk günden hastanenin maskotu oldu.ortalarda dolaşıp durdu.o gece hiç uyumadım.oturup kuzucuğumun uyumasını seyrettim.hiç sabah olmasın istedim.gece boyunca nöbetçi hemşire geldi rutin olarak.tansiyon, satürasyon(kandaki oksijen seviyesi) ölçümü için falan.o sabah Damla çok geç uyandı odaya o kadar girilip çıkıldığı ses olduğu halde.sanki ameliyata gideceğini anlamıştı bebeğim.ameliyat saatimiz 15.30 du ve 4-5 saat öncesinden yiyecek alımını kesmemiz gerekiyordu.neyse saatler geçti.Damla bulunduğumuz katın koridorunda gezerlerken babasının omuzunda uyudu.1 saat falan geçmişti ki hemşire hocamız Prof.Dr.Mehmet Salih BİLAL'in geldiğini ve Damla'yı ameliyata hazırlamaları gerektiğini söyledi.kalbim güm güm çarpıyor.işte o an geldi.kabusumuz geldi.Damla birşeyler olduğunu anladığı için çığlık çığlığa.elbiseleri çıkarıldı.ameliyat elbisesi gibi birşeye sarıldı.iğne yapıldı.yavrum hıçkıra hıçkıra ağlıyor.ben mahvoldum.babamız(eşim) Suat mahvoldu.anneanne mahvoldu.sonra kucağıma verdiler kuzumu.beraber ineceğiz ameliyathane kapısına kadar.ben ağlamamaya çalışsam da ne mümkün.asansöre bindik.Damla sakinleşti.gözleri kaymaya başladı.başı omuzuma düştü.kendinden geçti iğnenin etkisiyle yavrum.ben perişanım onu öptüm öptüm kokladım.asansörden indik ameliyathanenin kapısında hemşire hanım verin bana dedi.bir daha öpüp kokladım ve kızıma iyi bakın diye teslim ettim hıçkırıklarla.yavrum artık önce Allah'ıma sonra onlara emanetti.artık geçmek bilmeyecek saatler bizi bekliyordu.önce odamıza çıktık.oyuncaklarını elbiselerini koklayıp koklayıp içime çektim.Suat'la birlikte ağladık ağladık.dualar ettik.ameliyathane katına indik.orada beklemeye başladık.çok zor saatlerdi bunlar.kelimelerle anlatmak çok zor.neyse saatler geçti zor da olsa.ameliyatın bittiği haberi geldi.sevindik.Allah'ıma şükürler olsun ameliyat bitmişti.yoğun bakıma alınmıştı.o gece eşim Suat gördü Damla'mızı.gördü geldi gözler ıslak.konuşmadı benimle konuşamadı.ben ertesi gün görebildim öğleden sonra aldılar beni içeriye.gördüm kızımı.............vücudunda bir sürü kablo vardı..............beni görünce kalp atışları hızlandı ses çıkarmaya çalıştı ama maalesef...boğuk hırıltılar çıktı boğazından...........bana doğru yeltenir gibi oldu ama maalesef..........gelemedi annesine.....bense ona sadce onu çoooooooooook sevdiğimi söyledim ağlayarak ama hemşireler ağlamamam için ikaz ettiler..........haklılardı onu daha fazla üzecektim böylece.....güçlü olmam lazımdı...ona dokunamadım bile.....gözüm arkada kalarak çıktım.....ve dışarda hıçkıra hıçkıra ağladım...kimseyle konuşmadım saatlerce sessizce oturdum...gözümün önünden gitmiyordu kuzumun hali....sonrasında telefonla bilgi almaya başladık Damla'mın durumuyla ilgili.beni tekrar içeriye alsınlar diye sabırsızlıkla beklemeye başladım.ve nitekim çağırdılar emzirmem için.kızıma tekrar kavuştu....acısı vardı ....yediğini (çorba) içtiğini çıkarıyordu normal olarak...boğazında balgam vardı ve yavrumu çok rahatsız ediyordu...ve tabi ki kablolar...verilen ilaçlar...monitörler...monitörlerin sesleri...benim orda olmam kızımı rahatlatıyordu...nasıl rahatlamasın ki...ayıldığında biz yanında değildik...yabancılar vardı...biz onu bırakıp gitmişmiydik acaba öyle mi düşünmüştü...ama değil işte ben burdayım...yanındayım anneciğim....artık ben de yoğun bakımda kızımın yanındaydım...o uyuyunca ara ara dışarı çıkıp ihtiyaçlarımı giderdim...Damla uyanınca hemşire ablaları beni çağırıyorlardı...ara ara babamızı da içeri aldılar...şunu belirtmek istiyorum ki..yoğun bakım personelinin işi çok zor ve işlerini öyle dikkatli ve titizlikle yapıyorlar ki onların hakkı gerçekten ödenmez...Allah onlardan razı olsun... damla yoğun bakımda 5 gün kaldı.odamıza çıkmamız bir bayram havasında oldu...artık biraz daha rahatlamıştık...odada hiçdeğilse damla'yı oyalayacak bir şey yani televizyon vardı.herşeyden önemlisi biz vardık...gelen giden ziyaretçilerimizi pek odaya almamaya gayret ettik.çünkü sakıncalıydı..oda zaten sürekli temizleniyordu...bütün hastane personeli çok ilgili ve çok samimilerdi.sık sık Damla'yı görmeye geldiler odamıza...ilaçları,buharı,ventolini,tansiyon ölçümü,satürasyon ölçümü,pansumanları hiç aksamadı.ama Damla'ya (ve dolayısıyla bize) artık işkence gibi geliyordu tüm bunlar.çünkü 2-3 saate bir odaya hemşire ablaları geliyordu ve Damla artık beyaz önlük görünce yüzünü buruşturup ağlamaya başlıyordu...ama bunlar yapılması gereken şeylerdi maalesef.günler günleri kovaladı ve hocamız Mehmet Salih BİLAL nihayet 08.11.2007 günü taburcu olabileceğimizi söyledi ve dünyalar bizim oldu.o gün eşyalarımızı topladık, işlemlerimizi tamamladık ve hastanenin o çok çalışkan ve güleryüzlü personeliyle vedalaşıp hastaneden ayrıldık...Prof.Dr.Mehmet Salih BİLAL gibi bir hocanın Damla'mızın ameliyatını yapması bizim için büyük bir şanstı.O işinde 1 numara olmuş bir duayen....keza diğer ameliyat ekibinin de herbiri kendi işlerinde ayrı değerler...ve tabi yoğun bakım ve kat personeli...hepiniz muhteşemdiniz...Allah hepinizden razı olsun....
aşkımız

18 yorum:

AsYa dedi ki...

çok çok geçmiş olsun...okurken gözyaşlarımı tutamadım...:(((
yazmak istediğim şeyler vardı ilk defa blogunu okudum ama...şu anda mümkün diil çok duygulandım..gidip Efe'yi öpücem...

damlasakızlıkurabiyem dedi ki...

asya'cığım teşekkür ederim ilgine.biz çok zor şeyler yaşadık ve bu yazdıklarım sadece bir kısmıydı fakat yaşadıklarımızın neticesi şükürler olsun ki iyi oldu.minik efe'yi benim yerime de öp ve ona sımsıkı sarıl.hoşcakal...

Adsız dedi ki...

Geçmiş olsun Allah kimseyi açlık ve sağlıksızlıkla sınamasın... büyük geçmiş olsun siz umdunuz kesmeyip savaşmışsınız ve savaşı kazanmışsınız ne mutlu size aile olarka birbirinize çok yakışıyorsunuz o resimlerde damlaya büydüğünde hatıra olcak :) gezilen yerler pistde dans etmesi :):) benimde kardeşim var 5 yaşında bu yaşda çocuklar çok şeker oluyorlar ama bir okadarda yaramaz ama siz sanırım bıkmazsınız onun yaramazlıklarından okadar zorluklar sonucu sanırım ağlıya bilseydim ağlardım gözlerim kızardı ama bir damla yaş bile akmadı neyse umarım mutlu olursunuz sağlık ve sıhat ile kalın selametle...

Adsız dedi ki...

Merhabalar Arkadaşlar Bebeğiniz için çok üzüldüm bunu şu anda sizin kadar yaşadığımın kanaatindeyim. Allah bebeğinize ve tüm bebeklere uzun uzun sağlıklı ömürler nasip etsin. Benim hikayem sizin hikayenizin başlarında daha. Bende acılar içerisinde kıvranıyorum. 18.03.2008' de bir kız çocuğu dünyaya geldi o benim canım meleğim herşeyim. 02.04.2008' de fallot tetrolojisi dendi. Bir anda öldüğümü sandım. Ameliyat kaçınılmaz. Bende bebeğime her baktığımda bu küçücük bedenin bir ameliyatı nasıl kaldıracağını düşünmek bile istemiyorum. İnşallah bende mutlu günler göreceğim her şey bebeklerimiz için. Arkadaşlar bebeklerinize öyle bir sıkı bakın ki onlarsız bir hayat onların sağlığı her şeyi bitiriyor. Başka ne diyeyim Allah kimseye bu acıları yaşatmasın... Dert veren Allahım mutlaka dermanını da yanında verir... Sağlıcakla Kalın.Kızınız Kızımdır. Ona iyi bakın.. Allaha Emanet Olun...

damlasakızlıkurabiyem dedi ki...

kadir bey merhaba.öncelikle çok geçmiş olsun.çok üzüldüm.Ama biz kendimizi şanslı sayıyoruz ki ameliyat ile düzelme şansı olan bir rahatsızlık.ve sizin de öyle olacak emin olun.sakın ümitsizliğe ve yılgınlığa kapılmayın.Allah beterinden korusun ve yavrularımızı bizlere bağışlasın.bu konuda görüşmek isterseniz mail yollayabilirsiniz.elimizden geldiğince paylaşıp yardımcı olmak isteriz.bebişinizi çok öpüyoruz.sevgiler...

filiz dedi ki...

merhaba,geçmiş olsun.okuduklarımdan o kadar etkilendim ki,hala gözyaşlarımı ddurduramıyorum.benim Nehir'im daha 7 günlüktü ameliyat olduğunda.hiç bitmeyecekmiş gibi gelen 15 hastane günü..şu anda 5 aylık.fallot tetrolojisi ve pulmoner atrezi mevcut.1,5 yaşında,4 yaşında ve sonrasın da 15 yılda bir ameliyat olması gerekiyor. o kadar çok korkuyorum ki..Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın..

damlasakızlıkurabiyem dedi ki...

filizciğim yorumunu yeni gördüm inan.ve çok üzüldüm.bana maille ulaşabilirsen çok sevinirim.kuzucuğunu çok öpüyorum...

FATİH dedi ki...

Merhaba benimde Serra' m 11 Haziran 2006 doğumlu. 15 günlükken kalp kapaklarının gelişmemiş ve aşırı dar olduğunu öğrendik. İlk ameliyatını olduğunda 33 günlüktü yavrum. Daha sonra 2 kez operasyon daha geçirdi ve yapay kalp kapağı takıldı. Maalesef kızım büyüdükçe takılan kapağın da değişmesi gerekecek. Yazdıklarınızı yaşadıklarım gibi okuduğumdan çok duygulandım. İnanın şimdi iş yerimdeyim ve ağlıyorum.Gerçekten çok zor şeyler bunlar. Çok kahrettim kendime, isyan ettiğim günlerim oldu. Ama yazılmışı değiştirmek çok zor. Rabbim dermansız dert vermesin kimseye. Çok sevindim kızınız adına. İnsan o yoğun bakım odalarında o küçücük yavruları o halde görünce mahvoluyor. Dilerim Allah benim de yavrumun şifasını tez vakitte verir. Kızınızı öpüyorum kocaman. Size de tekrar tekrar geçmiş olsun.

Adsız dedi ki...

ben özlem
merhaba çok geçmiş olsun.. geçti bitti. zor günler geride kaldı ama sizde kalan izler.. neyse.. 30 haftalık hamileyken bebeğimizin kalbinde delik (asd) olduğunu öğrendik..18mayıs deniz imize kavuştuk doğum öncesinde belki kapanır demişlerdi ama kapanmamış ve ameliyat olamamız gerekiyo kesinleşti bu durum mahmet salih hocanın ismine ulaştık internetten araştırıken sizin sitenizi gördüm 2günde ancak okuyabildim ağlaya ağlaya.. ameliyat için bi yaşını bekliyolar yaklaşık 6-7 ayımız daha var yaşadıklarınızın benzerlerini yaşağacağım..ve çok korkuyorum..

sevgiler..

özlem altuğ

Adsız dedi ki...

ben sevgi...cok gecmis olsun yasadiklarinizi okuyunca gozyaslarimi tutamamdim.cunku 24aylik ablamin kizi ygenim var ve dogustan fallot tetrolojisi var gitmedigimiz doktor kalmadi daha hastaligi 1haftalikken belliydi.bu cuma ameliyat olacak ve doktorumuz mehmet salih bilal gerceklestirecek umariz sizin damlaniz gibi ceylinimizi allah bize bagislar tekrar gecmis olsun.

taner dedi ki...

sizlere çok geçmiş olsun.ben taner aykut.benim de oğlum 6 aylık fallot tetrolojisi teşhisi konuldu.benim bilmek istediğim çoçuğunuz ameliyatdan sonra herhangi problemle karşılaşıp karşılaşmadığınız.ayrıca bu ameliyat için ne kadar para harcadığınız.çünkü biz erzurumdan gelcez hazırlıklı olmak istiyoruz .bize yardımcı olursanız şimdiden teşekkür ederim

Adsız dedi ki...

MERHABA AYNI DUYGULARI-ENDİŞELERİ BİZDE ANKARADA KIZIM İÇİN AMELİYAT ÖNCESİ VE SONRASINDA YASADIK KIZIM 6 GÜN YOĞUN BAKIMDA KALDI. SİZİN YAŞADIKLARINIZIN AYNISINI BİZDE YASADIK O DÖNEMLER COK ZOR BİLİYORUM..ŞİMDİ SAĞLIKLI VE YÜZÜ GÜLÜYOR ALLAHIMA ÇOK ŞÜKÜR BU DUYGULARI YAŞAYANLAR BİLİR. ÇOK GECMİŞ OLSUN ALLAHIM BÜTÜN COCUKLARA ZEVAL VERMESİN SAĞLIK VE SİHHAT VERSİN...YAZILARINIZI OKUDUKÇA O 15 TEMMUZ 2009 AMELİYAT SABAHINA GERİ DÖNDÜM YAZILARINIZI GÖZYAŞLARI İÇİNDE OKUDUM EŞİMEDE OKUTTUM BİR BABA OLARAK

Adsız dedi ki...

merhaba benim 10 aylık bir enes adında bir çocuğum var.ankarada oturuyoruz.tga hastası.şant yapılmışdı.şimde ise düzültme ameliyatı yapılması gerekiyor.istanbula mehmet salih bilal hocamıza gelmeyi düşünüyoruz.hocamız hakkında bir bilginiz varsa paylaşırsanız eğer çok mutlu oluruz.teşekkürler...

EDA dedi ki...

Damla'm seni çok seviyoruz.Nesrin abla Suat abi tabiki sizide :)) çok özledik Damlamızı ziyarete getirin....Hemşireniz EDA:))

Adsız dedi ki...

selam
ağlayarak yazıyorum bu yorumu size. allah sağlıklı ömürler versin öncelikle. analı babalı büyüsün isallah.
oğlum doğduğunda 3 gün küvezde kaldı. beylikdüzü medilife tan çapa tıp fakültesine sevkedildi ve o ambulansın içinde yaşadıklarımı anlatamam size. çokkk zor bir anne için. aort damarında ve akciğerine giden damarda darlık var oğlumun.sürekli kontrol altında tutuluyor. ilerde neler yaşayacağız korkuyorum. ne güzelki siz bunu atlattınız ya bizler hala ağlıyorum yazarken.
ben öğretmenim ve şuan diyarbakırda görev yapıyorum. buraya istanbuldan geldim oralıyım. ne tesadüftürki doktorunuzun adını diyarbakırda duydum ve bana istersen netten araştırabilirsin hocam eğer bir operasyon gerekecekse oğlunuza mutlaka Dr. mehmet Salih Bilal yapmalı dediler. Yazınızı okuduktan sonra bana anlatılanlarla doktora güvenim arttı. Hiç kötü birşey yazmamışsınız. Lütfen bizim çocuklarımız içinde dualarınızı esirgemeyin. Oğlum 1 yaşında oldu ve o bizim dünyamız herşeyimiz, ablasının birtanecik kardeşi... Öğrenmek istediğim birşey var. şuan çocuğunuzun sağlık durumu nasıl. Kontrolleri varmı? normal yaşantısını sürerken yaşadığı sıkıntıları varmı? Yaşadıklarınızı bizlerle paylaştığınız için sonsuz teşekkürler. hepiniz sağlıkla kalın. ağlayarak yazdığım, çok üzgün olduğum için karmaşık yazmış olabilirim. kusuruma bakmayın.

MEHMET TÜFEKÇİ dedi ki...

ALLAH NİCE DAMLALARI BÖYLE KUTSAL MESLEK SAHİBİ DOKTORLARIMIZDAN ŞİFAYA ERDİRSİN.BENİM YEĞENİMİN KIZINI(ADI TANEM)PROF DR MEHMET SALİH BİLAL AMELİYAT ETTİ.DÜŞÜNÜN 9 AYLIK SON DERECE TEHLİKELİ AMELİYATI BAŞARILI BİR ŞEKİLDE GERÇEKLEŞTİRDİ.
ELLERİ ÖPÜLESİ HOCA ELLERİN DERT GÖRMESİN.SEN ÇOK YAŞA Kİ NİCE DAMLALAR VE TANEMLER YAŞASIN.BENİM ÇOK KIYMETLİ HEMŞEHEİM SONSUZ TEŞEKKÜRLER.

Adsız dedi ki...

merhaba kardesim benim kizimda yeni dogdu ve Akciger kalp atardamari kapagi kapali yani Pulmoner Atrezi. Sizin sayfanizi Pulmoner Atrezi rahatsizligini ararken buldum sanirim ayni rahatsizlik kizinizdada Allah yardimciniz olsun insallah düzelmistir kücük kuzunuz.

Kizim ameliyat olmasi gerekiyor akcigere kan gitmesi icin kanal baglayacaklar yani sant takacaklar suan öyle söylüyorlar.

Ögrenmek istedigim sizin kiziniza ne yapildi, simdi nasil neler yapiyor, rahatsizlik sonradanmi yoksa anne karnindami cikti. Ameliyattan sonra sagligi nasil oldu neler yapabiliyorsunuz lütfen bana yaz. email adresim nesliihan@hotmail.de

Adsız dedi ki...

merhaba
en son 2010 yılında paylaşım yapmışsınız ama yinede şansımı denemek istedim. benimde oğlumda asd vsd ve ps var.şuan 5 aylık. 3 aralıkta anjio yapılacak ona görede ameliyat planlanacak. yazdıklarınızı kalbim sızlayarak ve ağlayarak okudum. kendimi sizin yerinize koydum ben ne yaparım diye. 2 doktor üzerinde duruyoruz mehmet salih bilal ve emin alp alayunt ama mehmet beyle , ekibiyle ve hemşirelerle alakalı yazdıklarınız benim için çok iyi oldu. anjio dan sonra mehmet beyle görüşeceğiz .
sizinle mailleşmek isterim. ameliyat öncesi sonrası yapmam gerekenler mutlaka olması gerekenler vs hakkında. bizi, onu neler bekliyor. çünkü oğlumun bu ameliyatı en iyi şekilde atlatmasını istiyorum. birde başınıza gelecekleri önceden az çok bilince hazırlıklı oluyorsunuz.
umarım görüşebiliriz, hoşçakalın...
isik_saricaoglu@hotmail.com

Hocam ...siz...çok özelsiniz ...

Picture Captions
PROF.DR.MEHMET SALİH BİLAL